Nektarina
Në oborrin e shtëpis
Një Nektarin kamë mbiellë
Farë në një saksi e hodha
Thashë ta heqë nga saksija
Dhe në oborr e mbolla
Vjetë u mbushë me kokrra plotë
E gjithë lagja hëngëri
Sivjet se çfarë pati se di
Fletët me vones i nxori
Lule nuk çeli as një.
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDIzJTJGMDYlMkZhZmVyZGl0YS1zZWxpc2h0YWouanBnJmNhY2hlTWFya2VyPTE2ODYwNTg0NzUtMzgxOTgmdG9rZW49ZWQzNjUwZTM4OWU4YTE1OQ.q.jpg)
Ju thanë dhe fletët që nxori
I bëra çfarë duhesh bërë
Më vinte keq ta prisja
Fletët prapë i nxori
Shpresoj mot të ha dhe kokrra
Çdo gjë do kujdes dhe vëmëndje
Për sevap nuk bëhet as gjë
Me punë dhe pak durim
Nektarin çeli përsëri.