Një hënë mes lulesh !
Sa bukur e shoh hënën sonte ,
me lule të çelura gjithë gëzim .
Prania e saj aq e bukur ,
më hodhi aq lehtë në një frymëzim .
Sa bukur mu shfaq hëna sonte ,
si margaritar që i shohim rrallë .
Në natën e qetë të k’tij Majit
mbushur plot lule përballë .
Sa qetësisht ajo lundron pa fjalë ,
në detin e yjeve të shndritshëm.
Një udhëtare në universin e pafund ,
nuk doja të më ikte ,tjetërkund.
Sa bukur mu shfaq hëna sonte.
Në botën e saj reflektohet një botë e paanë.
Një pasqyrë që shpejt fytyrat joshen .
E dua unë k’të hënë dhe të bardhë !
