Nje jete me ngjyra!
Jeten pa ngjyra, se dua,
E bardha, gjithçka grumbullon!
E zeza, eshte pesimiste per mua,
Me jep ndjesin per erresiren, qe me rrethon!
Grija, gjithçka prezanton,
Fillimin e fundin e jetes!
Ne shpirt, heshtja deperton,
Çdo gje pezull, eshte mbetes!
Mistershem, pres ngjyrat e jetes,
Me iden se do me renqethnin!
Si bulzat e ujit, qe pas shiut, jane mbetes,
Me peshen e fjales, ne hapesire klithnin!
Ngjyra pa fund, na dhuron natyra,
Te lidhur me jeten, plot emocion!
Te kuqen e luleve, ne gjak e prura,
Portokallin, ne diellin kur perendon!
Kaltesiren qellore si mbulese e kisha,
Rezatuar ne bukurine e syve te tu !
Ne ngjyren e detit, si sirene isha,
Ne horizont u dashurova me ngjyrat aty!
Ngjyra e gjelber me sillte shprese,
Ku peme e lule, nga natyra ngjyrosur!
Edhe me veshjen, kisha kerkese,
Kjo ngjyre te une , rrinte krekosur !
E verdha, ne rrezet e diellit e fshehur,
Me bente xheloze, cdo dite!
Me cdo lule, e verdha ishte ndeshur,
Dhe freskine, me falte perdite!
Ngjyrat e tokes, ne fotot vendosa,
E si kornize, perdora fantazi!
Ne keto raste, reklamave i besova,
Ne ankand per ngjyrat, s’ka xhelozi!
Para ngjyrave, se doja shpirtin te ligeshtuar,
Buzeqeshja depertonte ngado!
Sdua te dukem e deshperuar,
Ngjyrat shkelqenin kudo!
Me ngjyrat e ylberit, jeten krahesova,
Te vallezonte, cdo ngjyre ne shpirt,
Ne shpirtin tim, te gjitha ngjyrat kerkova,
Me irriton, jeta pa ngjyre!
Per ngjyrat, gjurme merie sgjen,
Ne cdo ankand, dalin te fituar!
Secila ngjyre e manihteshme vjen,
E une me to, jam e dashuruar!
