Laureta Malaj
Dhe vjen një çast si pa kuptuar,
dhe çdo gjë ikën nga kjo botë .
Dikur me vete shumë gjera mbanim ,
Një jetë e tërë e hedhur supeve ,
një peshe e rëndë ndër vite mbajtur .
Një histori që s’mund të shuhet ,
edhe pse shihet tani e zbrazur .
Janë vitet që çdokush kaloi ,
në këtë jetë që se kuptoi .
Si një ikonë e hedhur tutje
me disa copa mbetur kërcuqe.
