Malli i një kënge
Të dëgjuar qysh moti
Nga gjumi më zgjoi
Ndaj e them dhe e përsëris çdo herë
Malli më tërheq zvarr rrugës gjarpërore
Tek ti më qoi
Rrugët shuhen njësoj si njerëzit
Kënga jote asnjëher.
Timbri zërit tëndë rrëshqet si uji
Nëpër myshqet e kroit n,Estrovic
Shpatit të Matozit e ahishtes së thatë
Në rremin e një dege të qarrit të moçëm
Këto vargje për ty shkruaj.
Këngët tua
lundrojnë në detin e paanë
Për t’mbush zbrastësin
E shpirtit të çdo shqiptari
Bilbilat e Mushtishtit
Këtë epitet mbajnë
Këngët tua bedena kalash
Për të dëgjuar më ka marr malli.
Sytë e përlotur në shtekballin tim
Jan lot malli
I këngës së vjetër
Gërmadha kujtimi
Që më rrëzojnë përtokë
Ma këndo këngën” O BILBIL “
Si asnjëher tjetër!
