Kam ba’e paqe tesh edhe me ( demonët ), e shpirtit tem ,
se e di se luftnat s’t’çojnë n’asnji vend,
kam hedhë tej personat q’i mu ban helm , verem….
( se unë ndjek rrugën teme e skam nevojë për askënd )!.
Jam mundue me e pakue edhe lotin….
se m’bjen dhimën e ma vret zemrën ma plasë,
jam betue me e ba’e paqen edhe me Zotin ,
se gjithçka e gjithkënd q’i pata rrugëve lash.
( Po buzëqeshjen teme e ruej e s’ma vjedh njeri ),
– Se ajo m’kushtoj aq shumë tan lotët e mij –
( Ripostim ).
