Për dashurinë tënde që mban era ftua.
Gjithë fajet e botës të bien mbi mua!
Shiu i gurëve, zjarri i rrufeve,
Turpet e mia, fshehur në mes reve…
Të bien mbi mua gjethet e durimit,
Akujt e heshtjes, inati i zgjimit.
Për dashurinë tënde trëndafil me pala,
Eci përmes zjarrit vdeksha po u ndala…
Në përfund të etjes zhuritur për xhani,
Një ditë si i marrë të më dali nami!
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1/pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDI0JTJGMDElMkY0MjA2MzQ2NTFfMzQ2MzQ1MjA4MzA1MjMwXzcyMzM2NDM0OTQwNzk1OTMwNjFfbi5qcGcmY2FjaGVNYXJrZXI9MTcwNTc1NDYzNS0yNzAxMCZ0b2tlbj1kNjY3YzNjZjU1YTNiZDQ1.q.jpg)