PO SIKUR
Po sikur Zoti,këtë dhunti mos ma kishte dhuruar
që të mos shkruaja ndjenjat e mia,aspask në letër
do ndjehesha në vetevete,i burgosur,i robëruar
mundet të isha sh’ndërruar,në një njeri tjetër.
Sepse ndjenjat jane ato,që njeriun mbajnë gjallë
qofshin të heshtura,të bukura,të gëzuara dhe të trishta
ato i japin forcë njeriut,që kësaj jete ti bejë ballë
pa përjashtim këto ndjenja,që të gjitha jane të -brishta-.
Prandaj falenderoj Zotin,që ma dha këtë dhunti
që ndjenjat e mia,ti shkruaj gjithmonë në letër
nuk i shkruaj për famë,për para,dhe për as një njeri
i pëlqejnë apo si pëlqejne të tjerët,kjo është gjë tjetër.
Nuk jam nga ata,që elozhe cdo ditë vetes time ti thur
kur shkruajnë të tjerët më bukur,unë ndjej kënaqesi
ama nuk përdor servilizma,ti shaj,ti fyej,apo ti mburr
sikur dhe krijimi i tyre,të mos e meritojë emërin -Poezi-.
