POEZIA
Poezi nektarë blete
Që shkëlqen si ylberë
Jehonë si hënë mbi dete
Eja ditën më kërko
Edhe në ëndrrat e mia
Kur thëllëza fluturon
Ngazëllehet bukuria .
Me rimin e saj jetoj
Tek dielli edhe tek hëna
Nëpër unives shëtis
Ku fluturon dhe thëllëza .
I thur vargjet një nga një
Ngulitur tek shpirti thellë
N ‘mes ujrash trubullirë
Rrënjë e ujë –degë e erë .
Nënë degë gjelbëroshe
Tek yjet që flladit deti
Lule ngjyra —ngjyra tufëz
Tek nektari që sjell bleta .
Të shkruaj dhe për kurbetin
Ajo plagë që djeg sot
S”më pëlqen të thurte vargje
Me të qara dhe me lotë .
Përmallimi më ka dehur
Mbi shkëmbinjtë në rrëpirë
Shpirti shihni më është lodhur
Porsi zogu në hapsirë .
Dhe në ditët plot gëzim
Dhe në sy kur derdhet loti
Në dit dielli plot shkëlqim
Edhe kur prishet moti .
Edhe në stacion të fundit
Kudo shëtit poezija
Edhe përmi lot mbi faqe
Edhe ku është vetëmia
Poezi kudo lundron
Dhe në ëndërrat atje largë
Nëpër qiej nëpër ëngjëj
Dhe më kthehesh si një fllad .
Edhe pesazhet e trishta
Me lule i zbukuron
Edhe mëngjezet e zymta
Me bisturi i pastron .
