TRENI I KUJTIMEVE
Vjen treni i kujtimeve
ndërron gjeografinë e mendimeve
tymnon luginave shpatijeve
zdirgjet rrëpinave të dashurisë
një zemër sikur i hapet rrëfimit
e thot se ajo ishte kohë e vrullit
e mallit të pashpjeguar
e pengesave të pakuptueshme
syrit humbet e duket figura
e një bukurie si zana
si ethet e fshikullonte shpirtin ajo
e niste marramendjeve mendjen
lumi gjithnjë shkonte në anë e kundërt
përballë ortigje zdirgjeshin
acaret shtrëngonin fjalët
dhembshurisht niste agu
vjeshta ndiqte pranverën
binin gjethe në pikë vere
gërvishte plaga e padukshme
një këngë malli rritej
e treni shkonte tutje
harrohej në udhëtimin e gjatë
të shkurtimit të jetës
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pb/WFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDIzJTJGMDElMkYzMjIzOTUwMDFfNTY3OTYyMTM0Nzg1ODE1Xzg2ODQwMTI3ODI5Nzc3NTI2MzFfbi5qcGcmY2FjaGVNYXJrZXI9MTY3Mjc2NTE2Mi0xMzc1NTEmdG9rZW49YTBmMGNiN2EzMmI4NThiZA.q.jpg)