Donike Rrethej
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pbW/FnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDIzJTJGMTIlMkY0MTQwMTMzMzZfMjU4NjM4MTk1NDg2MjMzMF84NzQyNjE5ODU5OTU1Njg2NDcwX24uanBnJmNhY2hlTWFya2VyPTE3MDMzMjczNTgtMTEzNTgxJnRva2VuPTg4ZjJmOWYyOWNhYjVjNTA.q.jpg)
Ah, ky shpirti jem pelegrin….
qi merr rrugë kanjiher n’fluturim.
Unë n’tokë këtu posht mbes njeri me mëkat,
ai i shenjt ,i pa’vdekshëm diku lart.
E at’herë ?! Mbes pa frymë m’mungon ajri….
ndihem bosh ,kaq e vogël ,thjesht : Njeri.
Endem ( pelegrine ), për me e gjetë,
at pjesë temen ma t’shtrenjt qi larg m’rri.
Eh , kjo pjesë energjiet ,frymët qi nuk vdes….
edhe sod , qi jam gjallë m’braktis shpesh.
Kam nji shpirt Endacak ,( pelegrin ),
qi kanjiher m’fut n’mëkat e ik e larg m’rrin.