Shtrëngove kunjat ,
akordet u zgjuan,
dhe qafen mbërtheve
një kal fluturimi,
e zgjove,
e zgjove,
dhe harku mbi ure ,
nis uturimën..
nga gishtat e tua,
zjarrin e harkut ,
as era,
as shiu,
se shoji,
krenar përmbi nate,
Bethoveni, Mendelsoni,
Shopeni dhe Brahmsi
drite dhe drithërimë lëshoi.
Ti solle, dimrin,
dhe verën ti solle,
gjethet e verdha
dhe stuhinë,
ne pentagrame,
vjeshtën tunduese,
buzët dhe gjinjtë,.
Parfumin harrakat,
Te kuqen e demave,
Dashurin pa kohe,
Universin përmbys kthyer,
C, qe ky seks ,
Vetëtimë tabu,
Qe kaq shumë,
Na ka zhgënjyer…
Dhe unë
si Argonaut dixhital,
te kërkoi, te kërkoi,
ne përhumbje,
nga sytë ne sy,
nga penelatat
dhe harqet,
nga poezia,
drithëruese e pasionit,
tek prekja
sensuale e ëndrrës..
te dëshiroi …..
si Saharaja shiun,
thyeje harkun,
dhe notat ndizi zjarr,
te dëshiroi,
dhe nata u skuq,
nga prushi i duarve,
qe qiejt përpin,
mbi flokët e pakrehur ,
te qyteteve fluturonim,
nga erërat
xheloze rrëmbyer
dhe fjalët memece ,
mbi gjinjte
e tu i lëshova,
dhe harku ,
dhe vilolinceli,
dhe Bethoveni ,
dhe Debysyia,
dhe Grigu,
Shopeni,
dhe harku,
dhe violonçeli,
kërciten ne zjarr..
ne afshin ,
e seksit te marr…..
pa kohe..
pa emra….
Pa moshe…
U bëmë njësh,
Si era mbi pyje,
Si zogjtë,
si valët e detit,
si reja
kur malin e puth,
u shkrim,
u bëmë natyre….
