Kam shumë vite nëna ime,
në kurbet unë jam larguar.
Dhe më shumë të jetës time,
Si kanë ikur kaq shumë vite,
dhe u tretën nëpër botë.
Edhe malli për vendlindjen,
ngeli gjallë dhe u bë lot.
Ta dish ti moj nëna ime,
se zemra po qanë me lotë.
Kur shikoj rrugët e botës
dhe me lule mbushur plot.
Me gjakun e djemve tanë,
që morën rrugën për më mirë.
Nuk e dinin se kjo rrugë
do të ishte errësirë.
Dy / tre fjalë moj nëna ime ,
unë nga larg po t’i dërgoj.
Se kurbeti është i rëndë,
dhe e di kush e jetoj!
