Në kopshtin e zemrës time
lule mbushur gjithandej .
Ato rriten dita /ditës ,
Dhe k’to lule kaq të bukura
edhe hënën mbajtën zgjuar .
Me petalet gjithë aromë ,
bashkë me qiellin përqafuar .
Në çdo rrahje vjen si valë ,
edhe butë më prek ngadalë .
Dhe kërkon që mos të ndalet ,
fshihet thellë nëpër damar .
Universin që kërkova ,
më erdhi si mrekulli .
Në strehimin më të bukur ,
brenda saj ku ndodhesh ti !
