VIRTUALJA NE POEZI
@Kritike
Ka hyre virtualja ne poezi, sepse kjo eshte dhe nje shkendije e fantazise, por…por duhet pasur kujdes qe te mos futet ne menyre ekstreme, sepse è demton kete art.E demton posepo, por e shkeput edhe nga objektivitetet qe kane artet ne pergjithesi.Ne facebook ishin publikuar tre autore, secili me disa poezi.Duke i lexuar, te menduarit rreth tyre, me larguan nga jeta, sepse aty po shihja qe kendonte virtualiteti.Ç’ eshte kjo shkeputje?! Kjo ul vleren, efikasitetin e poezise, tjeterson lenden e krijimit.Shume autore genjehen pas kesaj, kridhen ne boten e tyre enderrimtare.Kam shkruar kritike kunder motiveve te enderrta. Pse vjen kjo?Pergjigja eshte e lehte. Kane mungese diturie e horizont te ngushte, nuk thellohen, vetekenaqen me produktin qe japin, kujtojne se çfare po bejne.Por,jo, nuk eshte keshtu. Keta humbin cilesine, efektin qe publikojne per lexuesin.Kur une i lexova, ndjeva ftohtesi, pervecse njerit qe punonte mire me fjalorin dhe mundohej te jipte esence duķe e ballafaquar me jeten.Kjo menyre e bente me te afrueshem me laxuesin. E, kjo, kerķon prioritet ne procesin krijues.Çdo kŕijues kete duhet te mendoje e praktikoje mire dhe mos te mendoje:-Hajt se po krijoj!…Nje mendim i tille ka cektesi e varferi.Nje gjykim i tille eshte si nje shtjelle uji e rrezikshme qe te fundos. Virtualja mos te mbysi pòezine.Fenomenin e virtuales nuk po e perpunoj shkencerisht.Virtualja eshte edhe e mire atehere kur ngjyŕoset me ngjyrat e jetes dhe behet njesh…
Shkrimi kritik ia vlen per sot edhe per neser…
Shenim: Hajt ta pleqerojme bashke…
