Zoti kishte ikur…………..
Trishtimi yte i pafunde,
me grila lule e shum sende;
me paqe pizhamesh,
dhe shume arsye..
dhe pak arsye..
qe unë te vuaj dhe me shumë,
e trashtë, e trashtë,
është dashuria
me le pa gjumë.
Te ndjeji kur ikën, s,di se ku,
Me sharmë tronditës, përmbi supe,
Ne harqe keshtiellash,si diell i zinë,
Me këmbë orët duke shkelur,
Me lote e shpresë harrimi,
Dhe fati vete ,te ty gaboi,
se zoti kishte ikur,
