Moj vetull kurorë ……..
Dola , mora udhën
Rrugës së verbuar
Mos të gjeja gjurmën
Shkova nëpër shtigje
S’lashë shteg pa u hedhur
Nëpër gêrxhe , brigje
Nga , lule ke mbledhur.
U ngjita në shkrepa
Dhe zbrita në krua
Prap gjurmën s’ta gjeta
Se , shkoje mbi thua.
Dola në një qafë
Po , dridhja cigar
Kur , si zanë të pashë
Poshtë në një ujvarë.
Floku të verdhonte
Si , i ngjyer në Hënë
Faqa të kuqonte
Si , mollë për t’u ngrënë.
Sikur , trëndafili
Në buzë të ish çelur
Ç’të shihja te gjiri !?
Mal me borë i hedhur.
Thashë , se mos më ike
Moj drita e hënës
Se , për ty moj mike
Më ra shualli këmbës.
Por , Ti bëje naze
Poshtë edhe përpjet
Bridhje , si sorkadhe
Lozje gjithë lezet.
Sikur më shëroje
Me nazet e tua
Syn , kur rrutulloje
Dhe më shihje mua.
Moj vetull kurorë
Ç’nur të kishtë rënë
Sikur , vet me dorë
Zoti të kish bërë.