Tërmet
Ti o tinzar, o i pabesë
që vjen në gjumë, në mesnatë e ku se pret e si kuçedër, ja ndal rrjedhën kësaj jete
ulërima dhimbjesh e therrjesh në damar, vëndi kthyer shkretëtirë jeta,mbeturina të bëra mal dhe ti, si ulkonjë e padukshme gojën hap dhe gllabëron ç’të gjesh përpara të pasurin e fukaranë
ti nuk njeh fe, gjuhë e racë, njëlloj i hedh në greminën tënde, në hambarin tënd pa taban…
Në Turqi u bë kjameti
përsëgjalli në dhe, u fut mileti
u copëtuan pallatet si kartona
mjaftuan disa sekonda të dridhen male fusha kodra
si kristal u plasarit toka si vezë u thye bota..
O Zot pse s’ke mëshirë,kur sheh një nga një të nxjerrin viktimat
gruaja shtatzanë nën gërmadha lind
diku një zë nëne ulërin, o Zot, mi shpëto fëmijët
një ëngjëll, nën gërmadha merr frymë
është dora mbrojtëse e jotja Zot , është dëshira për jetën, është e jotja mrekulli..
E ndjejmë dhimbjen tuaj si lëngon
e ndjejmë, se dje e keqja na ra në votrën tonë kur toka në dysh u hap, njerëzia u gropos e gjallë
se popujt, s’kanë asgjë për të ndarë
të gjithë për strehë, kemi qiellin lart.
Ndaj ki mëshirë, o Zoti jonë
mos na vrit, mos na lëndo
diku lufta sundon
diku ulkonjat çdo ditë me lëndë kimike na helmojnë
kudo hedh valle varfëria, skamja ngërdhesh dhëmbët
në sy foshnjesh, është ul uria ti tërmet ishe kapaku, që prej koke u shkul çatia.
O Zot, ki mëshirë nuk jemi gjithë të këqinj
mes kasapeve xhelateve, ka dhe plot njerëz të mirë të keqen na largo
hapi flatrat, nën strehën tënde na mbro
mbështill në gji fëmijët ëngjëjt e porsalind, që bota të ketë vazhdim….
