Bellë, e bukura Bellë:Ildije Xhemali

BELLË, E BUKURA BELLË

Bellë e bukur, belicë

Lindur e rritur në Nistë.

More fushë e ngjite malë

Për një djalë që s’ta dhanë.

T’ëmën e pat ca qibare

Fodulle e ziliqare.

-S’dua nuse fukareshë

Po nga derë e sojleshë.

S’dua nuse për bridhma

Po t’shpejt’ si vetëtima

Nikoqire e aksheshë

Hapur derën si u vetë

Tretej djali, verdhej ftoi

Vera erdhi edhe shkoi.

S’u gjend NJË në miqësi

Të kish pleksur kët’ krushqi.

Të thirrën krua më krua

Jehona:”Të rroj, nuk dua!”

Lotët çurk, t’mirit, të keqit.

Shtrirë NIMFA, buzë detit.

Bellë- emër vajze

Nga derë – nga fis i dëgjuar.

Për bridhma- për lojra

Aksheshë- e zonja në gatim

S’u gjet Një- nuk mundi një pajtimtar

Sojleshë- nga fis i mirë

Hapur derën si ù vetë-

pritur e përcjellë me nderime miqtë.