Copëra ditësh…Vladimir Bizhga


Copëra ditësh…

Një fluturim ne heshtje..

Ne ere

Dhe ne shi,

Ne ëndrrat përçart,

Ne realitetet ,

Përmbys te kthyera,

Dua zërin tim te kem,

Te vij tek ju,

Si një zgalem ,

Me shi vetëtimash ,

Lagur ,përcëlluar,

Nga drita qytetesh ,

I përcjell, si engjëlli

Gabriel…

Dhe them se dua ,

dhe them se jam,

zeri juai ,

ne dashuri..

ne ajrin e lagur ,

te vjeshtës bionde,

një puthje ju çoj ,

pa nostalgji..

dhe duart e natës..

mbi gjoksin tënd,

rrëshqasin dridhen..

te lagur lakuriq,

dhe ti ke droje..

nuk kish moshe,

as kohe nuk kish,

nuk thamë,

as terci ,vercit

çuditërisht..

te gjitha skemat,

kishin rene

ndaj qemë,

rebel ne dashuri,

me epsh e pasione.

dhe flokët,

mbi supe te ranë

mbi trupin tënd,

te bardhe ndriçuar,

as moshë nuk kishim

por as kohe,

ne humbëtire dashurie..

ne zonën tende,

o nate s, do rri,

ne heshtjen, tende

te përjetshme.

As ditët mire,

Këtu nuk shkojnë,

Ne lajme

dhe marrëzi

kur mitralozat llafazan

Netët përdhunonin,

Me hap ushtari,

tek ty do vij,

për seks

dhe dashuri..

ne epshin tone

,ne buzët e tua,

Qe te mijat kërkonin,

Ne pasqyrat

e virgjëra,

te lolitave,

si anarkist,

ne madhështi

dhe ne asgjë,

kur qenet lehin

dhe diellit,

dhe hënës,

dhe ne kujtojmë

qe te harronim,

kur copëra ditësh,

bluajmë dhe hamë,

një hap para,

dy hapa pas,

ne marrim

dhe japim,

dashuri,

xhelozi,

ikje ,

trokitje,

britma,

puthje,

seks,

ne kohra ,

te mërdhiva,

kur burokratet ,

shumëzohen,

si tartabiqe,

dhe proletaret,

ne ëndrra kartoni,

jetën rrezoni.

një hap para,

dy hapa pas,

ne marrim

dhe japim,

dashuri,

xhelozi,

ikje ,

trokitje,

britma,

puthje,

seks,

ne kohra ,

te merdhira,