Arben Zeqo
… Çupëz devolleshe te vendit ku ri ,
ne mesin e gushes varur nje stoli .
Bukur mi hedh vallet nur … e bukuri ,
lozonjarja ime shtrenguar ne gji …
Zemren ma kepute ç’eshte keshtu se di ,
dale bekri djale flori devolli .
Mendjen seç ma prishe bandill mustaqe zi ,
nenes thuaji me nj’anë … babait se di !
Nuk permblidhem dot nje zjarr kam ne gji ,
marazi më dogji djalin … sevdalli !
… Nje vetull sy shkruar gjetur per dolli ,
shpirtin ma kepute une me ty do t’vij !
… Tera ja thashe mamase babait s’ja fsheh dot .
… Per vellane e motren mbushur syte lot …
Leri ato naze te thone ç’te duane ,
devolleshe kaleshe dashurine kam prane … !
Mire zot’ rrote thua po ç’thone njerezia ,
nje mehalle flet … s’dal dot gjer de vija .
Te kam thene bojeshe fjalet i mer era …
Vish fustan’ e ” bardhe ” se te dielen erdha …!
Ate shporte lulesh qe ma mban perpara ,
ca do mbajm’ per veh’te te tjerat mëhalla …
Do ti themi ” Botes ” … te tereve ju duame ,
DEVOLLESES time borxh i kam sevdane … !
Devoll Emigrantos !
London .
