![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1/pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDI0JTJGMDQlMkY0MzYyNzYzNTlfNDM0NjExMTA1NzIxNDc4XzU2NTk4MDUxMTg0MjIyMzA0MDBfbi5qcGcmY2FjaGVNYXJrZXI9MTcxMzE4NTEwMC02OTgzNSZ0b2tlbj1iMWZhZTRjNWVjNWJhZjkw.q.jpg)
E DI TI I DASHUR?
E di ti i dashur, që pagjumësia ime të thërret marrëzisht?
Që netëve hëna qëndis me fije yjesh në qiell emrin tënd?
Dhe ditën dielli e shuan me gomën e tij të zjarrtë.
Kjo lojë xhelozie e ditë – natës ,
mua më lë pa mënd.
E di që vesa e agimit janë lotët e mi?
Që i shuajnë etjen shpirtit, si shiu tokës të zhuritur.
E di që je pranvera që pres pas një dimri të gjatë?
Je ajo puhiza e lehtë, që mbrëmjeve verore, freskon lëkurën e djersitur.
E di që malli për ty më djeg, më shëmb kraharorin?
Si ajo dhimbja që ulërin pas një dere qe të ndan nga një jetë e pajetuar.
E di që lëndinave të shpirtit tim, lulet çelin veç për ty?
Dhe unë i mbledh një nga një,
fustanin e dashurisë sime për të zbukuruar.