Valentina Todhri
Kur e sheh , duket , që gjithçka ka mbaruar
buzëqeshjet,fjalët, përqafimet , të gjitha tok
atëherë më mirë të jesh larguar , të kesh ikur
sesa zvarrë të hiqesh , kot më kot .
Pa Lamtumirë , pa fjalë të shumta
pa shumë “grisje” asgjë nuk del
vetëm në buzë buzëqeshjen mbaje…
Të tregosh edhe një herë , që s’je e pavlerë .
Nuk do të jetë fundi i botës e di
siç e di ,që edhe ti me tjetër do të jesh ,
por edhe unë e brengosur s’do të rri
të qaj një jetë për ty si e mjerë .
I mjerë në këtë jetë është kush s’di të dojë
kush veç për vete për askënd tjetër s’mendon
Ai që gjithçka e shumëzon me zero,
Pa kuptuar që zeron veç ai e meriton.
Po s’dhe buzëqeshje , përqafime , ëndrra,
po s’dite të duash , në këtë jetë
I humburi më i madh Ti ke për të qenë ta dish ,
edhe pse mban veten për Don Zhuan të vërtetë
