Gerta Bandilli
Filozofia e së dielës…
Provuam t’i shkërmoqim shkëmbinjtë
Me duar dhe me këmbëngulje
Shteg të ri
Nga koha, stuhitë
Dhe zjarret e akullt
Në një natë të gjatë.
I mbajtëm mbi duar shkëmbinjtë
Dhe formën e tyre lamë atje
Si shenjë prehjeje dhe besimi
Për pasardhësit dyshues
Por shkëmbinjtë nuk i shkërmoqim dot
Me forcat e eshtrave.
Provuam me forcën e gjakut
Dhe dështuam po njëlloj
I flakëm tej shkëmbinjtë
Ecën mbi ta dhe u dëshpëruam
Që nuk gjetën shteg për lundrim.
Pastaj lotë të trishtuar në formë
Pikash të kripura ranë…
Sa të butë shkëmbinjtë
Që i shkërmoqim prej lotëve…
