Gjithë shkronjat i mësuam
Abetaren e përfunduam,
Ana shkruan me nxitim
Shkronjat nisi t’i cungojë
Edhe vetë t’mos i kuptojë,
Harron një, tjetrën e shton
Dhe kuptimin tjetërson.
Zemëruar shkronjat janë
Kokën e luajnë ngadalë
Dhe kur ajo po na flet,
Nuk kuptohet asnjë fjalë.
Po vjen gjyshi i tronditur
Ana shumë është çuditur,
Shkronjat me ty janë mërzitur
Faljen tënde e kanë pritur.
Falmëni shkronjat e mia
Asnjëherë s’do të gabojë
Gjuhën shqipe do e mësojë
Fjalë për fjalë ta shqiptoj.
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDIzJTJGMTIlMkZmZXJpdC10b21hLmpwZyZjYWNoZU1hcmtlcj0xNzAxODc3MDg2LTEwMTcxJnRva2VuPWM3OWMzOGFhMDFiMWUzNmY.q.jpg)