Mbi letrë e bardhë,
ç’të shkruaj s e di,
me mall të pa parë,
Më marrin mendimet,
më sjellin tek ti,
më ndezin kujtimet,
këtu larg ku rri…
Larguar prej teje,
me ankth dhe mërzi,
në ditët larg meje
dhe ti dot nuk rri…
Meraku kapluar,
mbërthyer më mban…
Ç’të them përmalluar,
këtu larg ku jam?
Në fletën e bardhë,
ç’të hedh kur jam larg,
me mall dashurie,
i kapur ne çark?
Të shkruaj përmalluar
me muzën që qesh,
që luan si flutur
dhe rri në mes nesh…
Ç’ të shkruaj shoqja ime,
kur s’jam në shtëpi?
I lëkund mendimet
që vetëm mos rri…
Dhe me to fle gjumë,
që ëndrra të shoh,
Ç’t’i shkruaj më shumë
Gruas që më do?
