Grue!Donike Rrethej


( ZANI I NJI BURRI ).

Grue !

Ti je ishulli ma i largët e i dishiruem për çdo burrë , Odise,

je miti qi shkroj kohën e nji mitologjie t’lasht,

je rranja qi lindi jetën e dora qi t’përcjell nën dhe,

( Je Perëndija mbi çdo Perëndi qi kohnat kan dasht ).

Grue !

Ti je çilsi qi hap tana rrugët qi t’çojnë drejt e n’zemër,

je rruga qi t’end n’parriz pa biletë,

Ti je me plot gojë andrra ma e bukur ,

( Grue ,bukurija jote ngjall t’vdekunin prej vorrit i nep jetë ).

Grue !

Sa t’deshta e t’mallkova unë ( Burri ),

sa t’ndoqa e t’largova ,t’kërkova prep tuj t’dasht,

Ti je djallzija ma e amël qi m’ka luejt tinzisht

jeta e koha,

( Je miti ma i përkryem i nji mitologjie t’lasht ).

Grue !

Unë Burri ,pa ty jam nji lundërtar i humbun nëpër dete,

Ti ,pa mue nji ishull diku i humbun pa vizitator as pirat,

je krijesa ma e komplikueme e e përkryeme qi e krijoj koha e ma dha,

( Ti me plot gojë je Vdekja , Jeta ,je për mue ma i bukri Fat ).

Autore:

.