Drita e hënës shkund
Pluhurin e përmallimit
Ndjej se si pëlcasin
Kristale në tokën thamë
Djeg pemë
E shkrumbon pyje
Brënda një nate.
Heshtja zë vend
Si një gurë
Pret dorën e njeriut
Ta rrokullis membranën
E një zemre
Të ftohtë akull
Për një ditë më të mirë.
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1/pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDI0JTJGMDQlMkY0MzY0MzE2NjJfODA1NTAwMzgwMTE5NTM1NV8zMDEzNjkyMTI1NDg3NDUxNjdfbi5qcGcmY2FjaGVNYXJrZXI9MTcxMjU3OTkxOS03NDcwNCZ0b2tlbj01ZTNlMTU4MWE5MjU0OGRj.q.jpg)