Historinë e Dodonës,më të madhin thesar…Tomi Buzi


Një tuf ‘ujqërish’ ndiqnin një ‘gjahtar’ !

Deri thell maleve ku flinin legjendat,

Ulërinin nën zë, e tërhiqnin jargët zvarrë..,

Duke shpresuar, të ndanin mes tyre ‘thelat’ !

Ecën përgjatë malit pas Tij, nëpër pyje,

Deri ku legjendat ktheheshin në ‘përrall’,

Atje ku mbrëmjeve mbi maja uleshin yjet,

Nën vellon e hënës, si argjend i rrallë !

Fliste ‘orakulli’, për tempull a kështjellë..,

Në majën e shkëmbit ku flinin shqiponja,

Atje,ku hëna zbriste mëngjeseve pa diell,

Thelle, në legjendën, ku ende ri Dodona !

Ecte ‘gjahtari’, pas tij shkonte ‘lukunia’..,

Me mantelin e lakmisë vrastare veshur,

Majës se thëllimeve’ ku fshihej historia,

Gjeti lëkur dhie, shekujve pa u tretur !

E hapi i ngazëllyer, e shpalosi ngadalë,

Nën rezet e hënës, që ndriçonin plote dritë,

‘Ujqërit’, vështronin të heshtur, pa fjalë..,

‘Gjahtarin’, që ‘përqafohej’ me perëndit !

Në duar kishte hartën në lëkurën e dhisë,

Dëgjoj tre zëra, në tre maja pran e pran..!

‘Në lëkur shënuar: ‘ Tempulli i perëndisë’..

këtu ka habitatin, që të parët ja lanë ‘ !

U kthye udhës ku kishte ecur dit e natë,

Lukunia e ‘ujqërve’ e priste nën gijotinë,

Zbriti poshtë nga lumi, të freskohej pak..,

Në vendin ku hëna çdo natë psherëtin!

Legjenda vazhdon, me gurët e skuqur..

Nga gjaku, që u derdhë si llavë mbi ta,

Aty, ku sot të mrekullon gjurma e bukur..

Endur trokëllimave të legjendave të mëdha !

Erëra e tufane derdhën mbi ta perënditë,

Shpirtin e ‘gjahtarit’ e morën me vete ,

Mbi gjurmën e kalit ‘shkruajnë’ profecit :

Këtu fle historia, për të shtatë detet !

Ç’do natë hëna qëndron pak çaste në majë..!

Duke ndriçuar gjurmën e kalit legjendar,

Duket sikur mban fshehur nën tymnajë..,

Historinë e Dodonës, më të madhin thesar !!