Edhe pse me buzë të plasura,
dhe kurmin të zhgarravitur keq,
nga ditë të shumta rreze ngrohta,
dhe pa më të voglën re në qiell,
sot pika e shiut simfoni shtruar,
tokës i solli muzikën e munguar.
Unë e ndjeva atë simfoni të rrallë,
tek bari që zalisur mbi tokën ra,
tek lulet që ngjyrat shtuan, zgjuan,
petali i trëndafilit që shiun e mban,
tek zogjtë që gjysëm hapur krahët,
e zëra gëzimi n’atmosferë shpërndan.
Më në fund erdhi në vehte Prilli,
nga ngrohja globale i tjetërsuar,
atmosfera nga smoku e nga tymi,
gjithçka për rreth e kishte mbuluar,
u pastrua, nga ky i mirëprituri shi,
nga freskia gëzoi natyra dhe njerzimi.
