Ah moj jeta ime e zeze
perse me ke lënë te mjere
qe kur me ikën fëmijët
nuk shikoj njeri ne dere .
O sytë e mi te përlotur
si nuk pushuat njëherë
nuk dëgjoj nje ze fëmijë
vetëm dyer mbuluar nga ferra .
Filloj edhe qaj me ligje
si unë ka edhe te tjera
pleqëria e vetmia
edhe gjunjët mi ka prere.
Dëgjoj qene qe ulërijnë
se nuk ka njeri tu hedh
ne dere ngordhen nga uria
njerëzit ikin marrin dhënë.
