Miranda Troci Derti
Të mallkuarit të pakohëve postesh nxënē..
Në stërlluks dhjamosur shtatë shtresa vënë.
Mbi palcën e të vorfnit pijnē e hajnë mos u ngijfshin.
Në thonjat e mëkateve aty shpirtin e shkrifshin..
Kohë e të pakohit thurë lavde mes vetit..
I qesh të keqes sè vet me mëkatesh t.mallkueme..
Fytyrë të akullt e shpirtin shitur dreqit.
Eh nē majat e shtirjes ekstremisht naltësueme..
Mos bèrtisni urra nē lavdet e llumit të pakohē..
Mos duartrokisni për mēkatet që vetë do i paguani..
Do iu vjen turp nga vetja kur do paguani çdo lotē..
Ah atë kohë do e lypni me qyr e skeni nga ti luani..
A njeh fund ty i pakohē vafsh nē dreq..
Edhe në dreq ski për të shkuar nga ligēsia..
Atje zgjidhen kokat që shkojnë në atë vend..
E ty si përket atij fundi të përtejshmes nga njerēzia..
Shkroi!!!
Miranda Troci Derti!!
Reç Dibēr!!!
