Kokrrat e limonit pikin dritë e shpuzë,Thashë një herë të pija, po unë nuk kam buzë
Se qysh atë natë se di pse mi more,
Dhe më the i mbyta në një xhep dëbore.
Thashë njëherë të pija si ogiç Epiri,
Po e kam harruar se si nduket gjiri.
Të kisha guxim mund t’ia kisha dalë,
Pa nga ajo anë unë jam i çalë…
Kokrrat e limonit pikin qumësht zjarri,
Pak, e pak nga pak, nanuris si bari!
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1/pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDIzJTJGMDklMkYzNzY4MjQ0NzVfMjY4MTkwMzYyNzg3MzgyXzY0MjIzMzEzMjMwNTMxNzg0MTJfbi5qcGcmY2FjaGVNYXJrZXI9MTY5NDI2Nzk3MC03NTY0MCZ0b2tlbj1lNmMwYTdiMDA4YjZjMmU3.q.jpg)