(më Dhuro vetëm Dashuri )
Sonte,
një shuplakë krisi, si gotë që thyhet
Kanatet e shpirtit shqyer me rënkime
syri mbeti zbrazur,
pa diell
qerpikët kyçen, si qepenë në ditë zie.
Në ç’hone zbrazëtie u polle, u mëkove
me genin vrastar në gji u rrite?
Ti krijesë pa duar me shuplaka dhune
po t’i fal të miat
dhe krijo me to
një kurorë dashurie të pafundme.
Tea….. e të tjera
