Rrugice me rrugice dehur prej bore
ecen kjo slite nen kenge kitare.
Kendon nje cift: dashnor e dashnore
e cmendin kitaren me jone korcare.
Flokon mbi lagje dhe cati bora,
brenda bubullon oxhaku ne flake;
slita rend dhe tundet kembora
rrugice me rrugice, kjo bora carcaf.
Qielli ngjyre plumbi lule sec derdh,
hedh lulka fluturash te bardha krejt,
teksa cifti ne slite puthet dhe qesh,
kitarat rrugicave u bejne refren.
Keto rrugicat korcare deri ne agim,
ooo, gjalleruar jane si dimer, si vere
nen tela kitarash c’ embelsi e muzike
rrugice me rrugice rinia valle hedh.
Keto vasha dhe djemte gjithe bukuri
jane vete bukuria e madhe ne jete;
rrugice me rrugice ka vec gjalleri
me kitara ne duar si dimer, si vere.
