Mirmëngjes, qyteti im!
Jam poeti yt,
Poet i jetës dhe i dashurisë.
Ia pij lotët mërgimit,
Ia dua thërrimet varfërisë.
Të dashuruarit e tu
Janë prej kripe e zjarri
Dhe mërgimtarët
Prej dhimbeje e prej malli.
Shkruaj e shkruaj,
Herë qesh e herë qaj…
Mes tyre jetoj
Dhe s’do t’mund kurrë t’i ndajë.
*Kjo foto e mjeshtrit Gëzim Domi shpreh më së miri atë që kam dashur të them.
