Ndjenjat e shpirtit
gufojnë si valë deti,
Me krahët e shtrirë
Po ti më rrëshqite
Porsi një ngjalë lumi,
Për një moment …..
Çohem i tronditur nga gjumi.
Më dukej se silleshe
verdallë para meje!
Sikur më gjete ashtu
Pas shtatë bjeshkëve.
Dashuria për ty,
Kokën time e ka mpirë.
Nga largësia që kemi
meditojmë në vetmi,
Sa bukur të dashurosh
Me zemrën e dlirë.
Ajo ditë që ne e duam
Do të kthehet përsëri.
Ndjenjat gufojnë
Shpirti ngujohet.
Jeta pa dashuri
Mbase vështirë kalohet.
Të garosh për jetën
Pa ndjenja në shpirt.
Dukesh je i nemur
Kurrë nuk gjenë qetësinë.
Mynih.
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1/pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDI0JTJGMDMlMkY0MzQyNzEzMDhfMzU3OTI5MjM5OTA0ODQ3NF83OTc3MzkxMzU2NjEyNzA1MTlfbi5qcGcmY2FjaGVNYXJrZXI9MTcxMTU0NzQ0NS02MjU2NSZ0b2tlbj1hNzdhZTc0NDU4MjQ0ZjFk.q.jpg)