Nëpër rrugët e përbaltura
ku kam kaluar dhe ecur
asnjëherë nuk kam ngecur.
Por kam vazhduar rrugën drejt
me hap të ngadaltë dhe jo nxituar
rrallë,rrallë ecja dhe shpejt
andrallat që kisha,për ti harruar.
Pavarësisht rrugën që unë doja
ta shkelja me këmbë,nuk arrita
por sot jam,më shumë i lumtur
qe me ardhi e bardhë,si bora,dita.
Dhe si petalet e luleve që ndritin
që shkëlqejnë nga vesa në mëngjez
më vijnë vargjet e mia të poezisë
mikeshat dhe miqtë e mi përshëndes
