![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT/1pbWFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDI0JTJGMDUlMkY2MDYyMDQxN18yMzcyMzAxMTA5NzIwNTkwXzgwOTUwNzg0MTE1OTQxMDQ4MzJfbi5qcGcmY2FjaGVNYXJrZXI9MTcxNjIxNjY0Mi00Mjc5JnRva2VuPTM2NTA4ZGUzNDk4NzNkMGY.q.jpg)
Në bllokun e kujtimeve kërkova një këngë
një tekst të vjetër që këndoja me shokët
andej bregut të detit ku rrinim deri vonë
dhe sot nostalgjia atë këngë ma kujton.
Mos ndoshta ajo ngeli brënda në kitare
ku sot e harruar e mbuluar me pluhur
ndoshta dhe telat i jane këputur
ashtu si dhe shoket që më si kam parë.
Koha vitet sa shpejt i ka tretur
as stoli ku këndionim më s,ekziston
ka mbetur vetëm shkëmbi ku përplasen dallget
dhe dielli i lodhur që perëndon mbi Sazan.