Një palë këpucë deshi të blinte,
Merak të madh e kishte bre!…
Nga rruga e dhimbjes zvarrë po vinte,
S’kish veshur kurrë të re!
Zot o zot s’ke hiç mëshirë!
Netët të zeza më kaluan,
Përpara në fytyrë…
Dhe mu kujtua Trimi i matur,
Si vdiq maraz për një gërnetë,
Se këmbën thosh e lë dhe zbathur,
Po jo shpirtin e shkretë!
E mu kujtuan gjithë njëherë,
Sa herë vinte e djela…
Opingat ku i kishim çjerrë,
I qepnin kryq me tela…
Dhe m’u lëndua plagë e motit,
Se… gati ish në kraharor,
Një palë këpucë ju lutëm zotit,
Po kot…e vumë në zor!
