Një rreze dielli e pamëshirshme,
më zgjoi dhe sot pa u penduar.
Sikur një zile kishte kurdisur,
doja, nuk doja, për ta dëgjuar.
Hapat e mia të rënda mal,
nuhatja aromën e kafesë kërkonte,
në tavolinë një trëndafil në vazo
dhe syri im për praninë e tij dyshonte.
Çudi, mbrëmë nuk ish aty?
Arsyes time shpjegim i kërkova.
Përgjigje s’ mora dhe menjëherë,
dritaren e hapur përballë vëzhgova.
Aromën tënde në ajër kërkova,
trupit tim, gjurmë nga duart e tua.
Mos erdhe vallë si fllad pranvere
dhe thjesht një puthje le tek mua?
Mos erdhe vallë në ëndrrën time
dhe vrulli i ndjenjave dritaren shtyu?
Një trëndafil në vazo lëshoi
dhe koha mendimet aty m’ i ngriu?
