O brune syzeze… (Dedikuar bruneve)
O brune magjepsëse,o bukuri e vërtetë,
syzezë e natyrshme m’je vepër ,m’je art…
Në botën tënde ēshtë mrekullia e tetë ,
frymëzon çdo artist në çdo hap…
Në sytë e tu mban fshehur thesarë ,
që përshfaqin hijeshi sikur yjet në qiell…
Mahnit çdokënd e krejt botën mbarë,
rrezaton si drita e të bukurit diell…
Si vallja e erërave flokët e zi përkund,
e bukura fytyrë të rrëmben si përrallë…
Magjepsja sikur Hëna gjithkënd e përhumb,
zemrën Yllit t’bukur pse ia rrëmben vallë?!
Nga zemra jote përcjellë veç mirësi,
gjjithë ngjyrat e ylberit shpirti yt mban…
Me vështrimin tënd tundon si me magji.
A e di se m’je më bukura ëndërr që kam?!
O vajzë belhollë, o syzeze sikur nata,
O poezi e shkruar në hënën e plotë…
Derdhur shpinës mban ti flokët e gjata,
m’je rrënjosur në mendje e s’të shkul dot…
