O himn i bukurisë që m’ke ti,
bukuri që m’freskon kurdoherë!…
Zemrën ma ndez me tënden magji,
për ty digjet shpirti im i mjerë…
M’je himn i bukurisë rrezellitëse,
që depërton si rreze kudo në mua…
Ti m’je ëndërr e natës sfilitëse,
je pranverë me shpirt t’lulëzuar…
Ke bukuri që marrshon në çdo skaj,
me të brishtën buzëqeshje si fëmijë…
M’je himn i bukurisë moj e pafaj,
ndaj shpirtin po ma tret si qiri…
Vallë ç’të ketë ky vështrimi yt,
që mendjen krejt ma turbullon?!.
Më shpje në meditim e m’verbon sytë,
timen muzë kaq shumë ma provokon…
Në je djallë ,a ëngjëll ka pak rëndësi,
je e vetmja shpresë që mua më çmendë…
Je himn i bukurisë në gjithësinë pa kufij,
që më përndjek kudo ,në çdo cep a kënd!..
