Vajzë e bukur dhe puntore,
E urtë dhe shëmbëllore,
Afroditi yllë e dritë,
Edhe motrat fortë i do,
Pa ato ajo s’rri dot,
Mikaela shumë e shkathët,
Motërës ja dëgjon shumë fjalën,
Arjana një vajzë e zgjuar,
Me babin e lidhur shumë,
Sa hapë derën e shikon,
Menjëherë lajkat fillon.
Evelina është e vogël,
Mamit nuk i ndahet fare,
Kur e sheh nënë që vete,
Këmba doras vjenë te dera.
Kamë dhe dy Nipër çapkën,
Pa njëri tjetrin nuk bëjën,
Të mi falë i madhi zot,
Që mi dha, që të dy tokë.
Kur unë Morios i thërras,
Ilia më gjëndet pranë,
Që të dy një shpirtë kanë,
Se i këmë të dy binjakë.
Melina kur më Vjenë pranë,
Feji se çe ndjekë nga pas,
Mi hapë krahët si shqiponjë
Loti në zemër pikon
Të gjithë nëna fortë i do,
Sa herë mezi pres ti shoh,
I marë fortë i përqafojë,
Loti në heshtje pikon.
Vijë pakë ditë që ti shoh,
Malli nuk e shuaj dot,
Kurbeti seç na ka marë,
Më të shtrenjtin kapital.
