Dhe prek lëkurën tënde të ngjyer në blunë e natyrës
e mëkatbuzëqeshja rrëshqet fshehurazi mes nesh.
Po shndërrohem në përzierje magjie dhe besimi
gjendjesh?
Dhe prek zërin tënd brenda lëkurës time,
zërin tënd që përcjell tek unë ca zëra mineralë,
prek etjen tënde për të lexuar mbulesën
e imagjinatave të mëdha.
Dhe prek pothuaj ëndrrën tënde blu
dhe fryma e hollësive më shpëton nga duart.
Ngulshëm dua ta ndiej ekzistencën tënde,
dua të jem më shumë.
Unë zbraz tek ti trupin dhe shpirtin
dhe mendoj se ti më shpike mua prej asgjësë,
pastaj më dashurove, pastaj zbulove para meje
kontrastet e pafundme të prekjes.
– Ligor Stafa
* * *
TOUCH
And I touch your skin, dyed in nature’s blue,
And a sinful smile slips clandestinely between us.
I am transforming into a blend of magic and belief
In this multitude of shapes,
States?
And I touch your voice within my skin,
Your voice conveys to me some mineral sounds,
I touch your thirst to read the covering
Of vast imaginations.
And I touch almost your blue dream,
And the breath of subtleties slips through my hands.
Firmly, I want to feel your existence,
I want to be more.
I empty myself onto you, body and soul,
And I believe that you crafted me from nothingness,
Then you loved me, then unfolded before me
The infinite contrasts of touch.
– Translated from Albanian by Ukë ZENEL Buçpapaj
