Zymer Mehani
Prof. Sadri Rexhepi dhe Themelimi i Celulës së Parë të Sindikatës së Arsimit në Prishtinë
Në shkurt të vitit 1990, një moment historik u shënua në Prishtinë, kur një grup mësimdhënësish nga tri shkolla fillore – “Asim Vokshi”, “Zenel Hajdini” dhe “Emin Duraku” – vendosën të ndërmarrin hapa për të krijuar një sindikatë të arsimit. Ky akt guximtar dhe me rëndësi të madhe u iniciua nga një mësimdhënës vizionar i shkollës fillore “Asim Vokshi”, profesori Sadri Rexhepi.
Vizionari Sadri Rexhepi
Prof. Sadri Rexhepi, një emër që do të mbetet në kujtesën e shumë mësimdhënësve dhe nxënësve të tij, ishte një udhëheqës dhe frymëzues në botën e arsimit. Më 27 shkurt 1990, ai nisi idenë e krijimit të një sindikate të arsimit, duke parë nevojën urgjente për mbrojtjen e të drejtave të mësimdhënësve dhe përmirësimin e kushteve të punës së tyre. Në një kohë kur sistemi arsimor po përballej me sfida të shumta, përfshirë presionet politike të aparatit shtetëror serb dhe mungesën e resurseve, Rexhepi pa se një sindikatë do të ishte një instrument thelbësor për t’i mbrojtur interesat e kolegëve të tij dhe për të ndihmuar në ngritjen e cilësisë së arsimit në Kosovë.
Formimi i Celulës së Parë Sindikale
Sipas idesë së Prof. Rexhepit, mësimdhënësit e tri shkollave fillore u bashkuan për të formuar celulën e parë të sindikatës së arsimit. Ky ishte një akt guximtar dhe revolucionar, që shënoi fillimin e një lëvizjeje të rëndësishme për të drejtat e punëtorëve të arsimit. Celula e parë sindikale nuk ishte vetëm një organizatë për mbrojtjen e të drejtave, por edhe një platformë për të ndarë ide, për të kërkuar përmirësime dhe për të ngritur zërin e mësimdhënësve në një periudhë kur zëri i tyre shpesh ishte i heshtur.
Roli i Sindikatës në Arsimin Kosovar
Me kalimin e kohës, sindikata e arsimit u zhvillua dhe u forcua, duke u bërë një zë i fuqishëm në mbrojtjen e të drejtave të mësimdhënësve dhe në promovimin e një sistemi arsimor më të drejtë dhe më të barabartë. Kjo sindikatë luajti një rol kyç gjatë viteve të vështira të ’90-ta dhe në periudhën e pasluftës, duke siguruar që mësimdhënësit të kishin një mbrojtje dhe një platformë për të kërkuar të drejtat e tyre.
Trashëgimia e Prof. Sadri Rexhepit
Trashëgimia e Prof. Sadri Rexhepit jeton përmes punës së vazhdueshme të sindikatës së arsimit dhe përmirësimeve të arritura në sistemin arsimor të Kosovës. Ai mbetet një figurë inspiruese për mësimdhënësit dhe nxënësit, duke shërbyer si shembull i një individi që, përmes përkushtimit dhe guximit, arriti të bëjë ndryshime të rëndësishme dhe të qëndrueshme.
Në përfundim, themelimi i celulës së parë sindikale të arsimit në Prishtinë më 1990, sipas idesë së Prof. Sadri Rexhepit, shënoi një moment historik dhe të rëndësishëm për arsimin në Kosovë. Ky akt i guximshëm jo vetëm që mbrojti të drejtat e mësimdhënësve, por gjithashtu kontribuoi në përmirësimin e cilësisë së arsimit, duke siguruar një të ardhme më të ndritur për brezat e ardhshëm.
Është e pakuptimtë që për këtë nismë të prof. Rexhepit, është shkruar pak, për të mos thënë, ky akt i këtij mësimdhënësi është lënë në harresë, me apo pa dashje. P.sh, unë për këtë ngjarje rastësisht u njoftova nga një artikull me titull “Sindikata e arsimit e ka mbajtur gjallë arsimin”, i botuar në gazetën “Bota sot”, të datës 5 mars 2015, të cilin e kishte shkruar vetë prof. Sadri Rexhepi.
