Djegur malli përvëluar
shumë vite kanë shkuar,
hallet s`kanë të mbaruar
Nga supi s`tu hoqën hallet
dhe nga malli tu ça buza,
iku rinia dhe më s`mbeti,
ca nga toka,e ca nga deti.
Malet rrinë dhe dëgjojnë
të gjorën nënë kur këndonë,
i këndon nëna të birit,
çu bëre,o dritë e syrit..
Nga fukarallëku ike,
pres me muaj,e pres me vite,
pres me ditë,e pres me netë,
mallkuar qofsh o kurbet..
Më kullon zëmra nga brënda
është e tronditur nga malli,
e mban hapur gjirin nëna
kujtohet kur ja pinte djali.
Po djali pse s`e kujton ?
atë sisën që lëpinte,
ç`zemër tjetër e ndalon ?
ta lër te nëna të vinte..
Fluturoja porsi flaka,
të merrja në çerdhe e kopsht,
por tani që u plaka,
nuk më do,më hodhe poshtë.
Ty do të kujtohet nëna,
edhe kur të jem e vdekur,
kur të shuhet gazi e kënga
po bashkë s`kemi për tu pjekur..
Po nëna do mbetet nënë,
është e shkruar te kurani
dhe zemra kur të të dhëmbë,
do të thuash: nënë xhani…
