Ela Zdrava
C’mi bredh shpirtit sot nje mall,
per ato vite te arta ne femijeri,
nostalgji, qe zemra s’po mund ta ndal’,
te mblidheshim serish ne te vjetren shtepi.
Tek ajo kuzhine plot jete rreth sobes,
ku mami siper thante pastermane,
per kulackat pa numer rreth sofres,
me qejf terhollnim bakllavane,
Per lojrat, qe sajonim kur s’kishte drita,
per figurat ne mure kur ndiznim qiri,
per oborrin e lagjes ku luanim me cingla,
per boren, qe binte si nje mrekulli.
Per bulevardin e madh te xhirove vone,
per shkallet, ku domino, letra, gurmac luanim,
per zhurmen e lumtur te pallatit tone,
e s’ngopeshim se lozuri gati sa s’qanim.
Per kinemane perballe pallatit te vjeter,
per akulloret kush te merrte i pari,
per radhen e vajgurit nje kilometer,
per konopriftet, qe mblidhnim tek lapidari.
Per ballkonin e madh bashkuar me fqinj,
per kafet ne parvazin me lule mbushur,
per vizitat te njeri-tjetri per nje teshtime,
harmonine, qe s’lejonte asnje dite te humbur.
21/02/2018
Vellimi poetik “Jeta eshte e jotja”
© 2018 Ela Zdrava
