REKUIEM POETIT TË KËNGËVE
Lotoi zambaku i bardhë mbi gur,
erë e malit pyjeve turfulloi,
heshti mbi vag penë e poetit nur,
mbuluar me tinguj këngësh që shkroi.
Me vargun erdhi, me vargun larguar,
nga buka e kripa shqiptare i mori,
nga shqipja në flamurin e kuq bekuar,
nga gryka e pushkës së gjatë i nxorri.
Me fjalën zjarr, ujëvarë ligjerimesh,
ulur këmbëkryq në thjeshtësi,
flakonte vargun kristal agimesh,
planet me pëllumba zemra e tij.
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pb/WFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDIzJTJGMDglMkYzNjU1NTcxNTBfMzUxMDAxNjY3NTkwNjkwMl82NTUwMTgyNjA0MTA5NDc4OTczX24uanBnJmNhY2hlTWFya2VyPTE2OTExNTc4OTQtNjM4NDUmdG9rZW49NGU0OWE0MThiMjVlNDBlMA.q.jpg)