Valentina Todhri
Këtë shkëlqim të rremë , e urrej
Kur shoh padrejtësinë në kolltuk kapërdisur .
Kurse e drejta e kërrusur, e lodhur në një cep
Për tu ulur asnjë gur, akoma s’ka gjetur .
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pbWFnZXMmc3JjP/Wh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDI0JTJGMDElMkY0MjMwMDY5OTJfNzIyOTgxOTU5MDQzNDgzMl8yNDIzMjI2NzIxMTk2MzM3NDQyX24tNzY4eDEwMjQuanBnJmNhY2hlTWFya2VyPTE3MDY1NDc5NzItNTQ2MTcmdG9rZW49YThhYWRlNzZkYThmZjhmZA.q.jpg)
E urrej këtë shkëlqim të rremë edhe kur,
shoh hipokritin në kalë kaluar .
Kurse i ndershmi me këpucë të grisura ,
në rrugët plot gjemba, këmbët ka copëtuar .
Po, e urrej këtë shkëlqim të rremë
kur shoh hajdutin në pallatin luksoz ,
kurse punëtorin e shkretë të lodhur, të munduar
pa rroba për të ndërruar, pa le shtëpi e tokë .
Po, e urrej këtë shkëlqim të rremë kur shoh
Të pa aftin gjithmonë të preferohet ,
kurse i afti me diploma plot
shpreson tek e vërteta që, “toka rrotullohet” .
Ky shkëlqim i rremë, kjo hipokrizi,
ndonjëherë nga ne do të ikin ?
Se di !
Valentina Todhri